Ο Δημήτρης A. Βλάχος (Castano) κατάγεται από την Κεφαλονιά και γεννήθηκε το 1965 στον Πειραιά. Από τα μαθητικά του χρόνια επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τέχνη της χρυσοχοΐας-αργυροχοΐας, την οποία άσκησε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ωστόσο η Τέχνη που έμελλε να τον κερδίσει ολοκληρωτικά ήταν η Συρμακέσικη - Χρυσοκεντητική, η λαμπρότερη μορφή της ελληνικής λαϊκής τέχνης, οι απαρχές της οποίας ανάγονται στην ένδοξη εποχή των Βυζαντινών χρόνων.
1994: Γνωρίζει τυχαία τον αείμνηστο Χρυσοκεντητή Ιάκωβο - Γρηγόρη Παπαδάτο, τον άνθρωπο εκείνο που θέλησε να τον μυσήσει στα μυστικά των Βυζαντινών "ζωγράφων της βελόνας", όπως αποκαλούνταν χαρακτηριστικά οι πάλαι ποτέ Συρμακέσηδες - Χρυσοκεντητές. Αρχίζει να δημιουργεί τα πρώτα του έργα με κινήσεις λεπτές, επαναλαμβανόμενες εκατομμύρια φορές, με αυτοσυγκέντρωση και σεβασμό στο ιερό σύμβολο που κάθε φορά ντύνει με λαμπρότητα, δεδομένου ότι η όποια αστοχία ισοδυναμεί με καταστροφή όλου του έργου.
1999: Οι δρόμοι δασκάλου - μαθητή χωρίζουν. Ο Δημήτρης Α. Βλάχος συνεχίζει μόνος του με μεγάλο πνευματικό και οικονομικό κόστος και εξελίσσεται ακολουθώντας και εφαρμόζοντας πάντα την ίδια μέθοδο του πρώτου Συρμακέση-Χρυσοκεντητή καλλιτέχνη. Με οδηγό την έμπνευσή του, μια βελόνα, καθαρό κερί μέλισσας, σύρμα χρυσού και αργυρού, μαργαριτάρια και άλλους πολύτιμους λίθους συνθέτει δημιουργίες μοναδικές αντλώντας τα θέματά του κυρίως από την θρησκευτική ζωή του τόπου του και τη φύση. Χαρακτηριστικό στοιχείο των έργων του αποτελεί το ιδιαίτερο ζωηρό ανάγλυφο, ο όγκος και η αίσθηση της κίνησης που προσδίδει σε αυτά.
Οι ελληνικοί τηλεοπτικοί σταθμοί MEGA & ALPHA προβάλλουν τον Αύγουστο του 2001 και το Σεπτέμβριο του 2005 αντίστοιχα τη συμβολή του στη διάσωση και διατήρηση της Βυζαντινής αυτής Τέχνης. Η μαρτυρία του Λαογράφου Γεωργίου Αικατερινίδη, Διδάκτορα Λαογραφίας του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων & Επίτιμου Διδάκτορα Φιλοσοφικών & Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κρήτης, που επί σειρά ετών παρακολουθεί προσωπικά τον ίδιο τον καλλιτέχνη και το έργο του, αποτελεί μια ακόμη σημαντική αναγνώριση των προσπαθειών του. Το μεγάλο διεθνές Τ/Ο δίκτυο CNN, τον Ιούνιο του 2003, ταξιδεύει τη Χρυσοκεντητική και τα έργα του και εκτός των ελληνικών ορίων, προβάλλοντάς τον μετά από ενδελεχή δημοσιογραφική έρευνα, ως τον μοναδικό καλλιτέχνη σε αυτόν τον τομέα, τονίζοντας τη σημαντική του συμβολή στην αναβίωση της Χρυσοκεντητικής.
Κατά την περίοδο μεταξύ των ετών 2000 - 2002 φιλοτεχνεί διάφορα έργα. Ωστόσο τα σημαντικότερα του έργα ως Χριστιανού Ορθόδοξου βρίσκονται σήμερα σε Ιερά Προσκυνήματα της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Τον Απρίλιο του 2005, μετά από επίπονη εργασία 2 ετών, παραδίδεται παρουσία του Μητροπολίτη Κεφαλληνίας, ένα από τα σημαντικότερα δημιουργήματά του, το κάλυμμα του Αγίου Γερασίμου, που εναποτίθεται στο ιερό σκήνωμά Του εσαεί.
Τον Ιούνιο του 2009 προσφέρονται από γνωστό εφοπλιστή στο Πανελλήνιο Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου το δεύτερο σημαντικότερο έργο του δημιουργού, η Ενδυτή της Κεντρικής Αγίας Τραπέζης καθώς και τα Καλύμματα της Ιεράς Προθέσεως του Ι.Ν. Παναγίας Ευαγγελιστρίας Τήνου.
Το Νοέμβριο του 2014 παρεδόθησαν στην Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους 4 μεγάλες δεσποτικές ταινίες για τα δεσποτικά κηροπήγια του Καθολικού της Μονής, ενώ το Σεπτέμβριο του 2020 ολοκληρώθηκε και η δημιουργία της επίσημης ποδέας της θαυματουργού εικόνας της Παναγίας Γοργοϋπηκόου της ιδίας Μονής Αγίου Όρους.
Τα μοτίβα που κοσμούν τα σχέδιά του σε έργα με θρησκευτικό προσανατολισμό, αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα διακόσμου των αρχιερατικών αμφίων λειτουργών της εκκλησιαστικής ζώής και εσωτερικών εκκλησιαστικών χώρων της βυζαντινής περιόδου.
Οραμά του παραμένει η συνέχιση των προσπαθειών του για τη διάσωση και αναβίωση αυτής της μορφής τέχνης, της Συρμακέσικης - Χρυσοκεντητικής, καθώς και η συντήρηση των ελαχίστων διασωθέντων έργων είτε πρόκειται για λειτουργικά και αρχιερατικά άμφια είτε για παραστάσεις που κοσμούν αυτοκρατορικά και βασιλικά ενδύματα που φιλοξενούνται σε διάφορα ανά τον κόσμο Μουσεία.
